Zaterdag 18 juli

Zaterdagochtend hebben we heerlijk uitgeslapen en ontbeten op de manier zoals we het hebben aangewend. De tafel gedekt buiten in het zonnetje voor de camper. Onze hagelslag begint al wel op te raken, we moeten dus op zoek naar een vervanger. Jammer genoeg kennen ze dit niet in Amerika. Vandaag hadden we wel een kort ritje voor de boeg (ander half uur rijden); we zouden onderweg stoppen bij een aantal mooie plekken langs de kust.

De eerste stop werd gemaakt bij een mooie vuurtorentje bij de kust van Point Arena. Hier gingen we maar niet in kijken; een aantal momenten kijken en foto’s volstonden wel. Het was hier nog wel behoorlijk mistig aan de kust. Dit is vaker het geval aan de oceaankust in de ochtend. De bossen aangrenzend aan de kust waren nog gehuld in dikke mist en de oceaan begon later wat op te klaren.
Des te meer we naar het zuiden reden merkten we dat het weer ook beter werd. Na een half uur rijden was het heerlijk warm en een strakblauwe lucht.

We parkeerden ergens op een plekje om een bekkien te doen. Het bleek daar prachtig te zijn. Er was een mooie baai met aan weerszijden hoge kliffen en rotsen. Hier hebben we ons de middag vermaakt met zwemmen, zonnen, foto’s maken, volleyballen, boeken lezen etc. Het was heel gezellig.
Het water was heel koud, maar wel vermakelijk met hoge golven. Er bleken in deze baai ook zeehonden te zwemmen; we probeerden ze te lokken maar ze durfden niet te komen (waarschijnlijk door onze gebruinde hoofden).

Om een uur of vijf gingen we op weg naar onze overnachtingsplek voor het weekend; een heuse ranch. Ik, Pieter, moest hiervoor wel mijn angst overwinnen: paarden! Voordat we hier naartoe gingen werd er eerst gedineert bij een Mexicaans restaurant. Dit is samen te vatten in één woord: pittig. Op de ranch aangekomen werden we geplaatst op een veld met uitzicht op de oceaan. Corina en ik besloten even een rondje te lopen naar het strand en te kijken hoever dit was. We bleven maar lopen, maar kwamen er nooit.
Eindelijk kwamen we aan op het strand, dit was echt heel mooi! Een lang strand met een mooie zonsondergang. De terugweg was een heel ander verhaal; het was natuurlijk al donker en het was een behoorlijk eind lopen. Gelukkig kwamen we weer goed aan op de ranch!
Daar hebben we, zoals we gewend zijn, de dag afgesloten met een stukje uit de Bijbel en ons dagboek en zijn we lekker gaan slapen om morgenochtend naar Bodega Bay church te gaan.